Toen ik op mijn 17e begon met studeren koos ik wel voor een agrarische opleiding. Ondertussen hadden mijn ouders de hele boerderij verbouwd naar een moderne melkveestal inclusief woonhuis. Aan het eind van mijn tweede studiejaar begonnen pas de hersenspinsels of ik de boerderij wilde overnemen. Één ding wist ik al wel snel, niet op dezelfde lijn als nu. In het vrije gedeelte van mijn studie kregen mijn hersenspinsels vorm. Ik wilde graag meewerken op de boerderij en hier elementen aan toevoegen. Dit omdat ik doorkreeg dat de bodem de basis is van een gezond voedselsysteem. Wat mij heel erg aansprak was multifunctionele landbouw. In plaats van planten en dieren los van elkaar zien (melkveebedrijf, pluimveebedrijf, fruitteler, akkerbouwer) moet je op zoek gaan naar connecties die elkaar op een natuurlijke manier versterken. Een voorbeeld is de kip in de wei die de koeien volgen. De kippen krabben de mest uit elkaar waardoor het sneller verteerd. Dit is een idee van Joel Salatin een Amerikaanse pionierende boer. Ideeën van een andere Amerikaanse boer, Mark Shepard, sprak mij ook heel erg aan. Het combineren van vee en houtige gewassen (bomen en struiken). Dit heet agroforestry. Tussen bomen, bodem en dieren zitten zoveel positieve verbindingen dat de lijst oneindig lijkt.

 Ik krijg de vrijheid van mijn ouders om al mijn ideeën te ontwikkelen. Sommige ideeën vragen een flinke investering, zowel in geld maar voornamelijk tijd. Maar ik streef naar een soevereine groei waar niks wordt geforceerd maar de ecologische en economische groei gezond blijft. Wij als boerderij zijn pas aan het verre begin van een ecologisch zelfstanding onderhouden boerderij maar de ontwikkelingen zullen blijven volgen.